رئیس دانشگاه خواجه‌نصیر گفت: چند روز پیش شاهد عملیات وعده صادق ۲ بودیم و قبل از آن هم عملیات وعده صادق یک. تمام این پیشرفت‌های فناوری و تکنولوژیکی محصول دانشگاه‌ها، فارغ‌التحصیلان و اساتید دانشگاه‌ها است.
به گزارش خوانش فردا،مقام معظم رهبری، «سرعت پیشرفت علمی» را برای جبران عقب‌ماندگی‌ها و همچنین استمرار حرکت علمی، بسیار ضروری و اساسی خواندند و فرمودند: متأسفانه برخی که خود دانشگاهی هستند، در دانشگاه‌ها به دانشجویان می‌گویند که این پیشرفت‌های علمی دروغ است! اگر نادرست است، پس چرا مرکز تحقیقات رژیم صهیونیستی از پیشرفت علمی ایران ابراز نگرانی می‌کند؟»این جملات برگزیده‌ای از فرمایشات مقام معظم رهبری است که این روزها با عملیاتی شدن وعده صادق یک و ۲ پیش از هر زمان دیگری عرق دانشگاهیان به وطن را نشان می‌دهد. این در حالی است که برخی معتقدند سطح سواد دانشجویان رشته‌های مهندسی ایران از کیفیت خوبی برخوردار نیست و دانشجویان پس از فارغ‌التحصیلی از دانش و مهارت کافی برای حضور در بازار کار بهره‌مند نیستند و برای ارتقاء و افزایش سطح سواد خود مهاجرت می‌کنند.
در این زمینه گفت‌وگویی با امیررضا شاهانی رئیس دانشگاه خواجه‌نصیرالدین طوسی داشتیم که وی معتقد است: تمام پیشرفت‌های فناوری و تکنولوژیکی محصول دانشگاه‌ها، فارغ‌التحصیلان و اساتید دانشگاه‌ها است. چند روز پیش شاهد عملیات وعده صادق ۲ بودیم و قبل از آن هم عملیات وعده صادق یک. اگر ساخت چنین تجهیزاتی محصول فعالیت این قشر از جامعه نبوده، پس کار چه کسی یا گروهی بوده است.
مشروح گفت‌وگو با شاهانی را در زیر می‌خوانید:توجه به الگوی نظام آموزشی مهمندسیفارس: آقای دکتر به نظر شما آیا سرفصل‌های آموزشی در رشته‌های مهندسی با صنعت و بازار کار همسو هستند یا خیر؟شاهانی: درمورد سرفصل‌های رشته مهندسی ابتدا باید به الگوی نظام آموزشی مهندسی توجه کنیم. ۲ الگوی شناخته شده برای آموزش مهندسی وجود دارد که یکی از آنها سیستمی است که در بسیاری از کشورهای غربی بخصوص آمریکا وجود دارد که نظام آموزشی ما هم از این نظام آموزشی الگو گرفته و مبتنی بر آن برنامه‌ریزی شده است.
در این الگو دانشجویان علاوه بر مباحث علمی و تئوری مربوط به رشته مهندسی مباحثی نیز در حوزه مهارتی فرا می‌گیرند. این دانشجویان بعد از فارغ‌التحصیلی برای جذب در صنایع به تناسب نیاز، دوره‌های آموزشی را می‌گذرانند تا برای حضور و کار در صنعت آماده شوند و این الگویی است که در دانشگاه‌های ایران از آن استفاده می‌شود. الگوی دیگری هم در کشورهایی همچون روسیه و آلمان وجود دارد که دانشجویان همزمان با تحصیل در دل صنعت قرار می‌گیرند و با مسائل صنعتی آشنا می‌شوند. اما تجربه‌ای هم در یکسری از دانشگاه‌های آلمان و هلند وجود دارد که در ایران هم یک مقداری از این راه را رفته‌ایم که پیرامون آن مصوبات خوبی داریم که متأسفانه در عمل به شکل دیگری اجرا شده است.
به عنوان مثال، در بحث مأموریت محور کردن دانشگاه‌ها بارها و بارها گفته‌ام باید در کنار دانشگاه‌هایی همچون خواجه نصیرالدین طوسی، علم و صنعت، صنعتی امیرکبیر و صنعتی شریف که مبتنی بر تحقیقات هستند دانشگاه‌های دیگری هم مبتنی بر آموزش مهارتی داشته باشیم.البته ایده تشکیل دانشگاه جامع علمی کاربردی در شورای‌عالی انقلاب‌فرهنگی ایده، خوبی بود که منتهی کمی از برنامه‌ای که برایش تعریف شده بود منحرف شد. البته هلند هم مانند ایران دانشگاه‌های مبتنی بر تحقیقات دارد و با کارهایی در لبه دانش انجام می‌دهند و با فعالیت‌های فناورانه و دانشی که در صنایع دارند سعی در رفع مشکلات و موانع صنایع از جمله صنعت هواپیماسازی دارند. اما دانشگاه‌هایی هم دارند که به دانشجویان مهارت‌آموزش می‌دهند و کارشناس ماهر تربیت و تحویل جامعه می‌دهند. اما به لحاظ فرهنگی، در کشور هلند جا افتاده که دانشگاه‌های مبتنی بر تحقیقات متقاضیان بیشتری به نسبت دانشگاه‌های دیگر دارند. درواقع این دانشگاه‌ها متقاضیان زیادی دارند و می‌توانند بعد از فارغ‌التحصیلی بلافاصله جذب صنعت شوند؛ لذا دانشجویانی که به دنبال اشتغال و آینده خود هستند و قصد ادامه تحصیل ندارند چنین دانشگاه‌هایی را انتخاب می‌کنند.
